KISAH PAYUNG

Keje banyak je, tapi rase nak update sebagai tanda menghargai payung itu.

Semalam pegi school awal sebab nak hantar assignment. Kebetulan hari hujan. So first time la nak pakai payung yang baru beli tu. Kisahnye:

1. Mase nak kluar tuh, try bukak payung tu, die macam taknak bukak habes, so pangil Ija mintak tolong bukakkan payung tu.

2. Pastuh jalan punye jalan, dah masuk dental hospital tu, jumpe la Madihah. Die pun pakai payung, tapi payung die dah tutup. Try tutup payung sendiri tak reti. Daripada kat dental school try tutup sampai la dekat reception tuh, tak berjaye2 lagi. Nasib baik ade Madihah, die pon try tutup dan berjaye.

3. Alhamdulillah, akhirnye, terhantar jugak patient study tu. So pegi la lecture. Ade gap between lecture tuh ngan next lecture. By the time nak pegi the other lecture tu, baru la perasan payung tuh dah takde. Was positively sure I left it kat dalam toilet, betul2 dekat sink depan cermin tu.

4. So habes je lecture tuh pegi la toilet tuh, takde. Then pegi cek kat semue tempat I could have possibly gone during the gap. Pon takde.

Jadi kesimpulannya, payung dah hilang! Huhu, sedihnye. Sure payung tu merajuk sebab tuan die tak reti gune die. Sori payungku, I wish I'd read the instructions. Mane la awak skarang ye...

Itu je. Just my grief at the lost of my payung =(